من و نباتم

سلام نبات من.شنيدم خدا روح همه آدمارو از اول خلق كرده بعدا كه جسمشونو خلق ميكنه روحشونو مي فرسته تو جسمشون .الان مي دونم روح تو وجود داره منتها فعلا تو نوبتي.عزيز دلم شايد تو صبرت زياد باشه اما من نه بعضي وقتها كه فكر ميكنم ميگم ايا 31سالگي دير نيست؟پس من كي ميخواهم بچه دار بشم كي بزرگش كنم وهزارن هزار فكر ديگه وميدونم هيچكدوممون تقصيري نداريم همه چيز دست خداي مهربونه واون همه چيزرو بهتر از ما ميدونه .ولي ميخواستم بهت بگم نباتي من خودت به خدا بگو شايد حرف تورو زودتر قبول كنه من هرروز دعا ميكنم كه تو زود زود بيايي اما نمي دونم خدا حرفمو قبول خواهد كرد يا نه ولي اگه تو ازش بخواهي و بهش بگي خدا جونم مامانم خيلي وقته منتظره خيلي غصه دار شده اجا...

سلام نبات من .من یک مامان منتظرم .خیلی وقته منتظرم اما یک لحظه هم امیدمو از دست ندادم .هر روز امیدوار تر از دیروز منتظرم تا تو زود زود بیایی بابائیت زیاد عجله نداره وخیلی خونسرده .همیشه وقتی راجع به تو سوال میکنم میگه همه چیز دست خداست هر موقع اون بخواد خودش میاد همه اینهارو خودم خوب می دونم ولی من یک زنم واحساس مادر شدن در وجودمه اگه تو دختر بودی وقتی بزرگتر شدی همه این حرفهارو خودت متوجه میشی.من این وبلاگو تو اولین ماه سال ۸۸ برات درست کردم واز این به بعد لحضه شماری خواهم کرد ببینم کی میایی من همیشه اینجا برات خواهم نوشت اگه اومدی که بعد از این خاطرات وعکسهای تو اینجارو پر خواهد کرد ولی اگه نیومدی من درد دلهام وحرفهامو اینجا ثبت خواهم کر...